Tworzenie stron internetowych

Zduńska Wola

Oceń naszą ofertę w zakresie tworzenia stron www oraz sklepów internetowych. Nasza firma oferuje sklepy www które przyciągną klientów w mieście Zduńska Wola. Zapewniemy indywidualne podejście do Twojego biznesu. Niskie ceny i dobre wykonanie zapewni Ci sukces. Strona internetowa jest jedną z metod na pozyskanie klientów dla Twojego biznesu, dokładnie wykonana strona jest jednym z elementów który zachęcają klienta do skorzystania z Twojej oferty. Nowoczesne technologie jakie wykorzystujemy zapewniają skuteczne wykonanie naszej usługi.

Strony internetowe

Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Zduńska Wola - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Zduńska Wola" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Zduńska Wola warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Zduńska Wola" to tylko My.

Sklepy internetowe

Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Zduńska Wola" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Zduńska Wola i w całej Polsce!

Portfolio

Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..

O mieście: Zduńska Wola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Zduńska Wola (ujednoznacznienie).
Zduńska Wola
Herb Flaga
Herb Zduńskiej Woli Flaga Zduńskiej Woli
Państwo  Polska
Województwo  łódzkie
Powiat zduńskowolski
Gmina gmina miejska
Data założenia ok. 1394
Prawa miejskie 1825
Prezydent Piotr Niedźwiecki
Powierzchnia 24,58 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość
42 778[1]
1 741,1 os./km²
Strefa numeracyjna
 +48 43
Kod pocztowy 98-220
Tablice rejestracyjne EZD
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Zduńska Wola
Zduńska Wola
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Zduńska Wola
Zduńska Wola
Ziemia51°36′22″N 18°56′21″E/51,606111 18,939167
TERC
(TERYT)		 1019011
SIMC 0976675
Urząd miejski
ul. Stefana Złotnickiego 12
98-220 Zduńska Wola
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikipodróże Informacje w Wikipodróżach
Wikisłownik Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP
Plan Zduńskiej Woli
Położenie miasta (gminy miejskiej) Zduńska Wola na mapie powiatu zduńskowolskiego

Zduńska Wola – miasto w centralnej Polsce, w województwie łódzkim, siedziba powiatu zduńskowolskiego. Położone jest na Wysoczyźnie Łaskiej, na obszarze prawie równinnym, nad rzeką Pichną, prawym dopływem Warty. Jest siedzibą gminy i powiatu, a także członkiem Związku Miast Polskich.

Prawa miejskie otrzymała w 1825 roku, jednak historia osadnictwa na terenach Zduńskiej Woli sięga XIV wieku. Od XIX wieku miasto prężnie rozwijało się jako ośrodek przemysłu włókienniczego, zaś w dwudziestoleciu międzywojennym – jako węzeł kolejowy będący częścią magistrali węglowej.

31 grudnia 2008 roku miasto miało 43 969 mieszkańców[2] i 24,58 km² powierzchni.

Położenie[edytuj]

Zduńska Wola leży w centralnej części województwa łódzkiego, jak również w centrum Polski w odległości 45 km (ok. godziny drogi) na zachód od Łodzi.

Miasto leży na Wysoczyźnie Łaskiej, na obszarze prawie równinnym, łagodnie opadającym ku dolinie Warty. Centrum miasta znajduje się na niewielkim wzniesieniu nad Pichną, prawym dopływem Warty. Graniczy od południa z gminą Zapolice, od zachodu, północy i północnego wschodu z gminą wiejską Zduńska Wola, od wschodu z gminą Sędziejowice w powiecie łaskim.

W XI i XII w. tereny, na których powstała Zduńska Wola, wchodziły w skład kasztelanii sieradzkiej, w późniejszym okresie – województwa sieradzkiego. W 1795 obszar ten znalazł się w departamencie kaliskim Królestwa Prus, od 1807 w departamencie kaliskim Księstwa Warszawskiego, a od 1816 – w województwie kaliskim Królestwa Polskiego. W połowie lat czterdziestych XIX w. miasto znalazło się w nowo utworzonej guberni warszawskiej, a od 1867 roku w guberni kaliskiej. Już wówczas Zduńska Wola była znaczącym ośrodkiem gminnym w powiecie sieradzkim. W okresie międzywojennym miasto wchodziło w skład powiatu sieradzkiego w województwie łódzkim. W 1939 Niemcy włączyli je do Rzeszy Niemieckiej jako część prowincji Kraj Warty, zmieniając jednocześnie nazwę na Freihaus. W latach pięćdziesiątych XX w. powiększono znacznie obszar Zduńskiej Woli, przyłączając do niej następujące miejscowości: Stęszyce, Rozomyśl, Osmolin Wieś, Osmolin Kolonie i Zduny (od 1 stycznia 1955). 1 lipca 1956 utworzono powiat miejski Zduńska Wola. Kolejne znaczne zmiany granic miasta nastąpiły w styczniu 1973 – wówczas do Zduńskiej Woli włączono Karsznice, sołectwo Krobanówek oraz część wsi Henryków, Krobanów (z powiatu sieradzkiego), Marzenin i Bilew (z powiatu łaskiego). Po wprowadzeniu reformy administracji państwowej w 1975 Zduńska Wola weszła w skład województwa sieradzkiego, jednocześnie powiększano jej obszar, przyłączając Nowe Miasto i Swędzieniejewice. Wskutek reformy administracyjnej w 1999 Zduńska Wola stała się miastem powiatowym w województwie łódzkim.

Odległości od największych miast Polski[3]:

Osiedla[edytuj]

Zduńska Wola nie jest podzielona na osiedla w sensie administracyjnym (jednostki pomocnicze gminy). Poniższy spis zawiera osiedla, których nazwy są powszechnie używane przez mieszkańców oraz władze miasta. Umieszczone są na planie dostępnym na oficjalnej stronie miasta. Mimo to, często można spotkać w użyciu inne nazwy, gdyż wymienione poniżej nie stanowią oficjalnego podziału administracyjnego.

Ulica Łaska
Ulica Stefana Złotnickiego

Środowisko naturalne[edytuj]

Zduńska Wola leży w obszarze Wysoczyzny Łaskiej w makroregionie Niziny Południowowielkopolskiej. Rzeźba terenu jest mało urozmaicona – średnia wysokość terenu waha się między 170 a 180 m n.p.m., osiągając maksymalnie 192 m n.p.m.[4]. Przez miasto przepływają dwie niewielkie rzeczki – Pichna (prawdziwa nazwa – Brodnia) i Tymianka, w większości nieuregulowane. Wśród zbiorników wodnych znajdują się dwa stawy położone w parku miejskim, zbiornik retencyjny Kępina o powierzchni 7,4 ha oraz niewielki zbiornik przeciwpożarowy położony w przemysłowej części miasta. Nie występują żadne surowce mineralne. Dawniej wydobywany był piasek i żwir na potrzeby lokalne. Obecnie trwają prace nad wykorzystaniem energii geotermalnej.

Miasto leży w strefie klimatycznej umiarkowano-przejściowej. Roczne opady wahają się pomiędzy 500 a 600 mm. Średnia temperatura stycznia wynosi -2,5 °C, a lipca 18 °C. Okres wegetacyjny trwa od początku kwietnia do początku października i trwa 215 dni.

Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia w 2016 roku Zduńska Wola została sklasyfikowana jako dwudzieste dziewiąte najbardziej zanieczyszczone miasto Unii Europejskiej[5].

Demografia[edytuj]

Zduńska Wola liczy ok. 44, 5 tys. mieszkańców, plasując się przy tym na 102. miejscu w Polsce i 10. miejscu w województwie łódzkim. Powierzchnia miasta wynosi 24,58 km², co daje gęstość zaludnienia równą 1788 os./km²

Struktura ludności[edytuj]

Dane o ludności z dnia 31 grudnia 2009[6]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób  % osób  % osób  %
Populacja 43 969 100 23 152 52,66 20 817 47,34
Wiek przedprodukcyjny (0–17 lat) 8058 18,33 3921 8,92 4137 9,41
Wiek produkcyjny (18–65 lat) 28 514 64,85 14 001 31,84 14 513 33,01
Wiek poprodukcyjny (powyżej 65 lat) 7397 16,82 5230 11,89 2167 4,93
  • Piramida wieku mieszkańców Zduńskiej Woli w 2014 roku[1].
    Piramida wieku Zdunska Wola.png

Ludność miasta[edytuj]

Information2.svg Osobny artykuł: Ludność Zduńskiej Woli

Historia[edytuj]

 Ta sekcja od 2008-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
Dokument nadania Zduńskiej Woli praw miejskich

Najstarsza zachowana informacja o miejscowości pochodzi z 1394, kiedy to posłużono się zamiennie nazwami „Zduny” i „Wola”. Sądząc po dacie pierwszych zapisków i nazwie osady, można przypuszczać, że powstała ona w wyniku kolonizacji na prawie polskim.

W końcu XIV lub na początku XV w. Zduńska Wola była już centrum dóbr noszących taką samą nazwę, do których zaliczano ponadto pobliskie wsie: Paprotnie, Pstrokonie, Wozniki i Zduny. W ciągu kolejnych stuleci obszar dóbr zmieniał się wielokrotnie. W drugiej połowie XVIII w. Zduńska Wola spełniała funkcje lokalnego centrum gospodarczego. Ówczesny jej właściciel Feliks Złotnicki, łowczy szadkowski, w 1773 lub 1774 uzyskał od króla Stanistawa Augusta Poniatowskiego przywilej na odbywanie w ciągu roku 12 targów w miejscu zwanym Czekaj (Czekay). Prawdopodobnie znajdowało się ono na osi rynek-kościół parafialny, lub na skrzyżowaniu dróg łączących Sieradz z Łaskiem oraz Szadek z Widawą. Można zatem przypuszczać, iż najstarsza część miasta znajdowała się w rejonie pl. Wolności i ul. Kościelnej. Przez wiele lat na oznaczenie tej miejscowości używano zamiennie nazw: Zduńska Wola i Czekaj.

Najstarszy wizerunek miasta, (XIX w.)

Nie zachowały się do naszych czasów żadne dowody na to, że XVIII-wieczny Czekaj otrzymał prawa miejskie. Mimo braku formalnych praw miejskich, ośrodek już wtedy spełniał funkcje miejskie dzięki swojemu położeniu na szlaku handlowym kalisko-piotrkowskim. Mieszkały w nim 33 rodziny polskie i żydowskie oraz 6 komornic. Znajdował się tu ratusz, kościół katolicki, bożnica i szkoła, w pobliżu były 2 młyny, wiatrak, browar i dwór. Aczkolwiek wśród mieszkańców przeważali rolnicy, nie brakowało jednak garbarza, szewca, kucharza, stolarza, strycharza, kowala, 2 krawców, piekarza, cyrulika, kupca, rymarza i 2 kuśnierzy.

Dworek Złotnickich, obecnie Urząd Miasta

Dalszy rozwój osady jest związany z działalnością dziedzica rodu – Stefana Prawdzic Złotnickiego. Już u progu XIX w. najliczniejszą grupę wśród pozarolniczych zawodów w osadzie stanowili tkacze, którzy od 1816 posiadali własny cech. Jednak dopiero dwa lata później, dzięki staraniom Złotnickiego, rozpoczął się masowy napływ tkaczy ze Śląska, Saksonii i Czech. Działalności osadniczej Złotnickiego sprzyjała ówczesna polityka rządu Królestwa Polskiego, który wspierał uprzemysłowienie wielu ośrodków w kraju. Zawierając umowę z rządem, Złotnicki zobowiązał się do wybudowania i uruchomienia w terminie do 1825 fabryki płótna zatrudniającej 60 majstrów tkaczy. Zadanie to nie było łatwe, bowiem w tym czasie już w kilku miastach rodził się na podobnych zasadach nowoczesny przemysł włókienniczy i dziedzic Zduńskiej Woli korzystał z usług agentów werbujących tkaczy. Przybywający do miasta osadnicy zawierali z dziedzicem umowy indywidualne, na mocy których otrzymywali 2 morgi gruntu, ogród, 9 klocków sosnowych, 2000 sztuk cegieł oraz 27 talarów na budowę domu. W zamian zobowiązani byli do świadczenia różnego rodzaju usług na rzecz dworu, płacenia czynszu i uruchomienia warsztatów tkackich. W późniejszym czasie dla osiedlających się „fabrykantów” wystawiał Złotnicki domy mieszkalne. Do roku 1823 wzniesiono ich 130.

Plac Wolności w Zduńskiej Woli na początku XX wieku

Dynamiczny rozwój osady spowodował, że w połowie lat dwudziestych XIX w. jej mieszkańcy wystąpili z wnioskiem o nadanie Zduńskiej Woli praw miejskich. 29 grudnia 1824 na pełnomocników specjalnych do starań o uzyskanie praw miejskich wybrano Wojciecha Krugiera, Mikołaja Olszewskiego, Michała Kanta, Samuela Georga, Augusta Francke i Jakuba Hiller-Warszawskiego. W marcu 1825 wystąpił Złotnicki do Komisji Województwa Kaliskiego z prośbą o nadanie Zduńskiej Woli praw miejskich. Prośba ta została rozpatrzona pozytywnie na mocy uchwały Rady Administracyjnej z 25 października. Wydany z tej okazji akt erekcyjny określił wzajemne stosunki między Złotnickim i mieszkańcami oraz ustalił przemysłowy charakter miasta.

Cmentarz żydowski

Osadnicy – w dużym stopniu niemieckojęzyczni i ewangeliccy – zmienili krajobraz kulturowy miejscowości. Urbanizacja Zduńskiej Woli spowodowała również rozwój w mieście społeczności żydowskiej. Po 1918 w mieście były dwie szkoły hebrajskie, trzy spółdzielcze banki żydowskie, okazały dom kahalny. W 1939 na 25 tys. mieszkańców 10 tys. było Żydami.

W 1930 roku na obszarze ówczesnej wsi Karsznice powstała osada kolejarska dla obsługi nowej linii towarowej ze Śląska do Gdyni. Osada szybko stała się jednym z największych węzłów towarowych w kraju.

Wiosną 1940 Niemcy utworzyli w Zduńskiej Woli getto dla ludności żydowskiej[7]. W grudniu 1940 mieszkało tam 8300 osób (w tym ok. 1000 Żydów z Sieradza i 160 z Majaczewic)[8]. W sierpniu 1942 getto zostało zlikwidowane[7]. Większość osób wywieziono do obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem, wykwalifikowanych rzemieślników do getta łódzkiego, a 150 zastrzelono na miejscu[9].

Związki wyznaniowe[edytuj]

Kościół ewangelicko-augsburski
Zbór Kościoła Baptystów

Transport[edytuj]

Witacz na drodze do Zduńskiej Woli

Transport drogowy[edytuj]

W pobliżu przechodzi droga szybkiego ruchu S8 i idąca dokładnie jej śladem droga krajowa nr 12. Przez Zduńską Wolę przebiega droga wojewódzka nr 482.

Transport kolejowy[edytuj]

W Zduńskiej Woli krzyżują się dwa ważne szlaki kolejowe:

W mieście znajdują się 3 stacje kolejowe:

29 czerwca 2010 w Urzędzie Marszałkowskim w Łodzi podpisane zostało porozumienie z marszałkiem województwa łódzkiego Włodzimierzem Fisiakiem, wicemarszałkiem Witoldem Stępieniem oraz prezydentami i burmistrzami 10 innych miast dotyczące podjęcia współpracy dla uruchomienia Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej, która swoim zasięgiem obejmuje również Zduńską Wolę.

Dworce kolejowe w Zduńskiej Woli
Stacja kolejowa Zduńska Wola
Lokomotywa Ty23 w Skansenie Taboru Kolejowego w Zduńskiej Woli Karszenicach
Zduńska Wola Karsznice

Przemysł[edytuj]

 Ta sekcja wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru.
Kryteria powinny być poparte źródłami, nie mogą naruszać zasady neutralnego punktu widzenia, należy też unikać pustosłowia. Zapoznaj się również z zasadami tworzenia list.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Zduńska Wola była największym miastem dawnego województwa sieradzkiego. Tu rozwija się prężnie przemysł odzieżowy i włókienniczy.

Istnieje tutaj kilka znanych nie tylko w kraju, ważnych dla regionu firm:

Icopal SA
  • Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego „Wola”
  • Icopal SA – producent materiałów budowlanych (dawna Izolacja SA)
  • Ferax – producent rajstop Gatta
  • Mabudo – producent domów energooszczędnych, wytwórnia betonu, zakład prefabrykacji (na terenie byłego FaDom)
  • Browar Staropolski (zamknięty w 2013 roku[11])
  • Agros Nova (dawniej Sonda, Garden)
  • Izodom 2000 Polska – producent materiałów budowlanych do budowy domów pasywnych oraz energooszczędnych
  • Aves
  • Automark
  • Taro sp.j
  • Budvar Centrum S.A.
  • Borg Automotive Sp. z o.o.
  • Elektrociepłownia Zduńska Wola Sp. z.o.o

W dzielnicy Karsznice znajduje się węzeł kolejowy, dawniej jeden z najważniejszych w kraju z ekspozycją zabytkowego taboru kolejowego.

Architektura[edytuj]

Zabytki[edytuj]

Dom urodzin Maksymiliana Kolbego
Bazylika Wniebowzięcia NMP (widok z tył)
  • Sanktuarium św. Maksymiliana Marii Kolbego przy ul. Kościelnej 20[12];
  • Dworek Złotnickich, obecnie Urząd Miasta;
  • domy tkackie;
  • kościół baptystyczny.

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[13] na listę zabytków wpisane są obiekty:

Cmentarze[edytuj]

Pomniki i tablice[edytuj]

Pomnik Józefa Piłsudskiego na placu Wolności

W Zduńskiej Woli znajdują się liczne tablice pamiątkowe i pomniki:

  • pomnik Józefa Piłsudskiego (pl. Wolności);
  • tablica ku czci Stefana Prawdzic Złotnickiego, założyciela miasta (budynek urzędu miasta, ul. Złotnickiego);
  • tablica upamiętniająca zduńskowolan zamordowanych przez hitlerowców (pl. Wolności);
  • tablica upamiętniająca żydowską synagogę zniszczoną w czasie II wojny światowej (ul. Sieradzka);
  • pomnik Jana Pawła II (al. Kościuszki);
  • pomnik poległych w walce w obronie ojczyzny (Pasaż Rajczaka);
  • Tablice z okazji 200. rocznicy urodzin Tadeusza Kościuszki (al. Kościuszki, ul. Parkowa);
  • tablica pamiątkowa ku czci kpt. Władysława Jachowicza ps. „Konar” (ul. Dąbrowskiego 7);
  • tablice pamiątkowe poświęcone powstańcom warszawskim (ul. Dąbrowskiego7);
  • tablica upamiętniająca Ignacego Boernera (budynek Poczty Polskiej, ul. Kilińskiego);
  • pomnik św. Maksymiliana Marii Kolbego, patrona Zduńskiej Woli (przy bazylice na ul. Kościelnej);
  • pomnik Kazimierza Kałużewskiego, Juliusza Sylli i innych kolejarzy – członków ruchu oporu w Karsznicach, rozstrzelanych przez hitlerowców (pl. Zwycięstwa);
  • tablica pamiątkowa poświęconą ks. Jerzemu Popiełuszce;
  • tablica poświęcona pisarzowi Januszowi Teodorowi Dybowskiemu (ul. Złotnickiego);
  • pomnik ku czci pomordowanych podczas likwidacji getta żydowskiego w Zduńskiej Woli (cmentarz żydowski, ul. Kacza);
  • popiersie Mikołaja Kopernika przed Szkołą Podstawową nr 6 (ul. Złota);
  • pomnik Żołnierzy Wyklętych Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” (al. Kościuszki);

Zieleń miejska[edytuj]

Park miejski przy Dworku Złotnickich

Tereny zielone Zduńskiej Woli zajmują obszar około 475 hektarów, co stanowi prawie 20% powierzchni miasta, w tym lasy, parki, skwery, pastwiska czy łąki itp[14].

Największym kompleksem leśnym w granicach miasta jest Las Paprocki (68 ha), położony przy południowej granicy miasta. Dominującymi gatunkami drzew są olcha, brzoza, jesion, świerk i sosna. Pozostałe, skromniejsze i mniej zwarte kompleksy leśne zajmują łącznie około 40 ha.

W centrum miasta, przy Dworku Złotnickich, znajduje się Park Miejski o przeważającym drzewostanie liściastym. Niektóre z drzew zostały uznane za pomniki przyrody, m.in. najstarsze drzewo w mieście – wiąz polny o obwodzie 590cm, jeden z najokazalszych w kraju.

Ponadto po obszarze całego miasta porozrzucane jest 57 sztuk drzew objętych ochroną prawną, w tym szpaler klonów srebrzystych przy ul. Dolnej[15].

Kultura[edytuj]

Życie kulturalne miasta[edytuj]

W Zduńskiej Woli działa Miejska Biblioteka Publiczna im. Jerzego Szaniawskiego, powstała w 1946 roku[16]. Oprócz popularyzacji czytelnictwa, prowadzi również inne formy działalności, takie jak: wystawy, pogadanki, lekcje biblioteczne, kiermasze, spotkania autorskie, wieczory bajek czy wieczory literackie. Od 4 kwietnia 2000 r. pełni funkcję biblioteki powiatowej. Wraz z przyjęciem tej roli, do placówek podległych MBP dołączono biblioteki miejskie i gminne z okolicznych miejscowości. Obecnie sieć ta liczy 15 bibliotek.

W tym samym budynku co MBP, swoją działalność kulturalną prowadzi Miejski Dom Kultury, powołany do życia Uchwałą Nr 32/160/61 Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Zduńskiej Woli z dniem 1 września 1961 r.[17] Prowadzi zajęcia dla dzieci i młodzieży w grupach tanecznych, muzycznych, wokalnych, teatralnych, plastycznych i literackich. W czerwcu 2008 r. MDK uruchomił swoją filię na osiedlu Karsznice[17].

Ponadto na terenie Zduńskiej Woli działają:

  • Powiatowe Centrum Kultury Sportu i Rekreacji, w skład którego wchodzi Powiatowy Młodzieżowy Dom Kultury „Na Pięterku”, Powiatowy Międzyszkolny Ośrodek Sportowy i Szkolne Schronisko Młodzieżowe
  • Dom Kultury „Lokator”
  • Biblioteka Pedagogiczna w Sieradzu, Filia w Zduńskiej Woli
  • Towarzystwo Przyjaciół Zduńskiej Woli

W drugiej połowie XX w. funkcjonowały w mieście kina „Hel” i „Tkacz”. Pierwsze zamknięto w latach 80., drugie – po tymczasowej przerwie w działalności, a następnie przemianowaniu na „Hollywood” – zakończyło swoją aktywność na początku XXI wieku.

Muzea[edytuj]

Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola

Lokalne media[edytuj]

W Zduńskiej Woli wydawane jest kilka gazet o zasięgu regionalnym, m.in.: Dziennik Łódzki, bezpłatny tygodnik Extra. Ponadto działa sieradzka rozgłośnia regionalna Nasze Radio, zduńskowolska telewizja kablowa ZW Media oraz internetowa Telewizja Centrum. Oprócz tego funkcjonują portale internetowe lokalnych gazet oraz portale samodzielne: ezdunska.pl oraz www.zdunskawola24.pl.

Sport i rekreacja[edytuj]

Na terenie miasta funkcjonuje kilka klubów i stowarzyszeń, które kształcą kulturę fizyczną dzieci, młodzieży i dorosłych.

  • Gatta Zduńska Wola – futsal
  • Ślizg Zduńska Wola – klub motorowodny
  • Pogoń Zduńska Wola (dawniej Pogoń Ekolog Zduńska Wola) – piłka nożna
  • ZKS GATTA Zduńska Wola (dawniej Mabudo Ferax Suchoczasy) – piłka nożna
  • MKPS Lokator Zduńska Wola – piłka siatkowa dziewcząt
  • MKS Zduńska Wola (dawniej MKS PMOS Zduńska Wola) – piłka nożna, piłka siatkowa chłopców, lekkoatletyka. Wychowankami klubu są Michał Stasiak, Adrian Budka, Łukasz Masłowski.
  • MUKS „Park” Zduńska Wola – lekkoatletyka
  • KS Resursa Zduńska Wola – lekkoatletyka
  • MMLUKS „SPRINT” Zduńska Wola – lekkoatletyka
  • Rugby Klub Zduńska Wola – rugby siedmioosobowe
  • Stowarzyszenie Karate Tradycyjnego w Zduńskiej Woli
  • Szkolny Klub Strzelectwa Sportowego LOK „Sokół” Zduńska Wola
  • Sekcja Strzelecka Domu Kultury „LOKATOR” Zduńska Wola – zlikwidowany w 2011 z powodu oszczędności Spółdzielni Mieszkaniowej LOKATOR
  • Klub Sportowy „Gimnazjon” Break Dance i Akrobatyka sportowa

Infrastrukturą sportową zarządza wraz z klubami MOSiR „Relaks” – Miejski Ośrodek Sportu „Relaks”.

Na terenie miasta odbywają się również amatorskie rozgrywki, które są istotnym elementem w popularyzacji sportu:

  • ALS – Amatorska Liga Siatkówki w Zduńskiej Woli
  • ZALK – Zduńskowolska Amatorska Liga Koszykówki
  • MHL PN – Miejska Halowa Liga Piłki Nożnej

Edukacja[edytuj]

Budynek I Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Wielkiego
Zespół Szkół Elektronicznych im. Stanisława Staszica

Lista placówek oświatowych[edytuj]

Przedszkola:

  • Publiczne Przedszkole nr 2
  • Publiczne Przedszkole nr 3
  • Publiczne Przedszkole nr 4
  • Publiczne Przedszkole nr 5
  • Publiczne Przedszkole nr 6
  • Publiczne Przedszkole nr 7
  • Publiczne Przedszkole nr 9
  • Publiczne Przedszkole nr 10
  • Publiczne Przedszkole nr 11

Szkoły podstawowe:

Gimnazja:

Szkoły ponadgimnazjalne:

  • I Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Wielkiego
  • II Liceum Ogólnokształcące im. Jana Pawła II
  • Zespół Szkół Elektronicznych im. Stanisława Staszica
  • Zespół Szkół Zawodowych nr 1 im. Obrońców Westerplatte
  • Zespół Szkół im. Kazimierza Kałużewskiego i Juliusza Sylli
  • Zespół Szkół Zakładu Doskonalenia Zawodowego
  • Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 5 (w ramach Zespołu Szkół Specjalnych im. Marii Grzegorzewskiej)

Szkoły artystyczne:

  • Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia
  • Liceum Plastyczne im. Katarzyny Kobro

Szkoły policealne i wyższe:

  • Wyższe Seminarium Duchowne Księży Orionistów
  • Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych
  • Społeczna Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania
  • Punkt Zamiejscowy Politechniki Łódzkiej w Zduńskiej Woli
  • Policealne Studium Ekonomiczno-Administracyjno-Prawne
  • Policealne Studium Zawodowe – CKU w Sieradzu

Ludzie związani ze Zduńską Wolą[edytuj]

Lista osób, które urodziły się, zmarły lub były związane ze Zduńską Wolą:

Współpraca międzynarodowa[edytuj]

Miasta i gminy partnerskie:

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Zdunska_Wola, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). , 2009. GUS, Departament Badań Statystycznych. Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1734-6118 (pol.). 
  3. ↑ Mapa w serwisie maps.google.com.
  4. ↑ „Plan Rozwoju Lokalnego”, s. 9
  5. ↑ Przerażający raport ws. jakości powietrza. Polskie miasta na czele listy. 2016-05-14.
  6. ↑ Bank Danych Regionalnych GUS.
  7. ↑ ab Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 588. ISBN 83-01-00065-1.
  8. ↑ Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 588–589. ISBN 83-01-00065-1.
  9. ↑ Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 589. ISBN 83-01-00065-1.
  10. ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 4 czerwca 2014.
  11. ↑ Sąd ogłosił upadłość Browaru Staropolskiego
  12. ↑ Urząd Miasta Zduńska Wola: Sanktuarium św. Maksymiliana Marii Kolbego. [dostęp 1 sierpnia 2012].
  13. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie. 31 marca 2017; 7 miesięcy temu. [dostęp 2015-03-26]. s. 113.
  14. ↑ Strona Urzędu Miasta Zduńska Wola – Środowisko
  15. ↑ „Plan Rozwoju Lokalnego”, s. 12-13
  16. ↑ Miejska Biblioteka Publiczna w Zduńskiej Woli – Historia.
  17. ↑ ab Miejski Dom Kultury w Zduńskiej Woli – Historia.
  18. ↑ Urząd Miasta Zduńska Wola: Dom Urodzin św. Maksymiliana. [dostęp 1 sierpnia 2012].

Bibliografia[edytuj]

Linki zewnętrzne[edytuj]

p • d • e
Miasta województwa łódzkiego
Miasta powiatowe Herb województwa łódzkiego
Miasta gminne
p • d • e
Powiat zduńskowolski
Miasta Herb powiatu zduńskowolskiego
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zduńska_Wola&oldid=50541139”
'