Strony internetowe
Jeżeli chesz mieć własną stronę internetową, a Twoja firma znajduje się w miejscowości Węgliniec - dobrze trafiłeś. Projektujemy, wdrażamy i tworzymy strony internetowe dla każdego. Napewno chesz aby klient wpisując w wyszukiwarkę nazwę "Twojej firmy + Węgliniec" uzyskał informację o Twojej stronie oraz ofercie Twojej firmy. Dlatego jeżeli chcesz aby Twoja firma była dobrze widoczna kiedy wyszuka się informacje o mieście Węgliniec warto stworzyć stronę korzystająć z naszych usług.
Pamietaj! jeśli "Strony Internetowe Węgliniec" to tylko My.
Sklepy internetowe
Chcesz aby twój sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Węgliniec" mogli trafić do twojej witryny i szybko oraz wygodnie zrobić zakupy? Potrzebujesz wydajnego i profesjonalnie wykonanego sklepu internetowego? Napisz teraz do nas. Projektujemy profesjonalne sklepy internetowe, dzięki naszym usługom możesz sprzedawać szybko i wygodnie w Internecie, na terenie miasta Węgliniec i w całej Polsce!
Reklama internetowa - Marketing www
Chcesz aby Twoja strona/sklep był popularny i aby ludzie mogli go łatwo znaleźć, aby wpisując w wyszukiwarkę "sklep Węgliniec" lub "pewna firma Węgliniec" mogli trafić do twojej witryny? Poznaj ofertę Malinemarketing dla Węgliniec. Zyskaj profesionalneą reklamę i promocję dla Twojej firmy w Węgliniec.
Portfolio
Poniżej mozesz zobaczyć kilka nszych prac. Pamiętaj każdy sklep projektujemy indywidualnie pod konkretne potrzeby..
O mieście: Węgliniec
|
|||||
 Budynek dworca kolejowego w Węglińcu |
|||||
|
|||||
| Państwo |  Polska |
||||
| Województwo |  dolnośląskie |
||||
| Powiat | zgorzelecki | ||||
| Gmina | Węgliniec gmina miejsko-wiejska |
||||
| Prawa miejskie | 1967 | ||||
| Burmistrz | Stanisław Mikołajczyk | ||||
| Powierzchnia | 8,73 km² | ||||
| Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
2 928[1] 335,4 os./km² |
||||
| Strefa numeracyjna |
(+48) 75 | ||||
| Kod pocztowy | 59-940 | ||||
| Tablice rejestracyjne | DZG | ||||
|
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
  Węgliniec
|
|||||
|
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
 Węgliniec
|
|||||
|
Położenie na mapie Polski
 Węgliniec
|
|||||
 51°17′18″N 15°13′32″E/51,288333 15,225556 |
|||||
| TERC (TERYT) |
0225064 | ||||
| SIMC | 0936492 | ||||
|
Urząd miejski
ul. Sikorskiego 359-940 Węgliniec |
|||||
| Strona internetowa | |||||
Węgliniec (niem. Kohlfurt[2]) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Węgliniec.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. jeleniogórskiego.
Według danych z 30 czerwca 2012 r. miasto miało 3048 mieszkańców.
Spis treści
Położenie[edytuj]
Węgliniec znajduje się w południowo-zachodniej Polsce, w zachodniej części województwa dolnośląskiego, w południowo-wschodniej części gminy Węgliniec. Miasto położone jest na południowym skraju mezoregionu fizjograficznego Bory Dolnośląskie, części makroregionu Nizina Śląsko-Łużycka, na Równinie Węglinieckiej[3].
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosi 8,73 km²[4]. Rozciągłość granic administracyjnych Węglińca na osi północ-południe wynosi ok. 2 km, a na osi wschód-zachód ok. 4 km[5].
Węgliniec położony jest na obszarze dawnych stawów, rozciągających się w przeszłości między dzisiejszym Starym Węglińcem a Czerwoną Wodą[6].
Bezpośrednio z Węglińcem, od północy, sąsiaduje Stary Węgliniec. Najbliższą miejscowością na południe od miasta jest oddalona 3 kilometry od granicy Czerwona Woda[7].
Środowisko naturalne[edytuj]
Geologia[edytuj]
Obszar Węglińca to część pradoliny Kwisy z okresu zlodowacenia środkowopolskiego[8].
Za sprawą niewielkiego spadku terenu od południa na północ od około 190 m n.p.m. do około 180 m n.p.m., w obniżeniach terenu w podmiejskich lasach tworzą się często rozlewiska i lokalne zabagnienia. Tutejsze gleby powstały z piasków luźnych ze znaczną domieszką żwirów oraz w znikomym procencie z glin spiaszczonych[9].
Klimat[edytuj]
Węgliniec znajduje się w strefie klimatu przejściowego, oceaniczno-kontynentalnego. Odczuwalny jest tutaj wpływ klimatu podgórskiego, związanego z bliskością Sudetów[9].
Według podziału zaproponowanego przez profesora Alojzego Wosia, miasto leży w XXIII regionie klimatycznym Polski, tj. w Regionie Dolnośląskim Zachodnim (R-XXIII), obejmującym zachodnią część Niziny Śląskiej i Przedgórza Sudeckiego. Region ten posiada dużą średnią liczbę dni z pogodą umiarkowanie ciepłą i dużym zachmurzeniem ogólnym – 51. Dni z pogodą umiarkowanie ciepłą, z dużym zachmurzeniem bez opadu jest średnio 14. Dni z pogodą chłodną (temp. od 0,1 do 5 °C), z dużym zachmurzeniem jest średnio w roku ponad 37[10].
Średnia roczna temperatura powietrza waha się w przedziale 7-8 °C, a średnia roczna z obserwacji wieloletnich wynosi około 8 °C. W lipcu, który jest najcieplejszym miesiącem, średnia temperatura wynosi 17-17,5 °C, a w najzimniejszym – styczniu – od -1,5 do +2 °C[11].
Okres wegetacyjny trwa 214 dni[9], a średnia temperatura z wielolecia dla tego okresu wynosi 14 °C[11].
Średnie usłonecznienie miasta w ciągu roku to około 1400-1450 godzin. Pokrywa śnieżna zalega w Węglińcu przeciętnie 50 dni, a średnia maksymalna grubość pokrywy śnieżnej wynosi 10-15 centymetrów. Przeważający kierunek wiatru to zachodni. Średnie prędkości wiatrów wahają się między 3 a 3,5 m/s[11].
Wody[edytuj]
Układ hydrograficzny bezpośrednich okolic Węglińca jest stosunkowo bogaty. Wody powierzchniowe reprezentowane są przez nieduże cieki oraz liczne stawy. W granicach miasta, w południowo-wschodniej części przepływa rzeka Ziębina. Bezpośrednio przy północno-zachodnim narożniku tworzonym przez granice Węglińca płynie Czerna Mała. Rzeki te należą do zlewni Bobru i Nysy Łużyckiej. W zachodniej części miasta, nieopodal ogródków działkowych, znajduje się staw[7].
Przyroda[edytuj]
_V_Arboretu_Sofronka.jpg)
Blisko 82% całkowitej powierzchni miasta zajmują lasy Borów Dolnośląskich[5]. W okolicy, przeważającymi typami siedliskowymi lasu są bór mieszany świeży i wilgotny. W lasach dominuje sosna zwyczajna[9].
Charakterystycznym elementem krajobrazu wokół Węglińca są położone wśród lasów stawy hodowlane, a szczególnie opuszczone stawy i oczka wodne. Można na nich spotkać stanowiska unikatowych roślin torfowiskowych. Stawy te są również ostoją ptactwa wodnego m.in. bociana białego, bielika, cietrzewia oraz głuszca[12].
Bory Dolnośląskie stanowią Obszar specjalnej ochrony ptaków programu Natura 2000[13].
W odległości około 500 metrów na północ od węzła kolejowego, na obszarze lasu o powierzchni 1,35 ha w leśnictwie Krucze Gniazdo Nadleśnictwa Węgliniec, utworzono w 1959 roku rezerwat Torfowisko pod Węglińcem. Celem ustanowienia rezerwatu było zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych torfowiska przejściowego z pierwotną roślinnością oraz reliktowym stanowiskiem sosny błotnej – osobliwości na skalę europejską[14].
14,36 ha, czyli około 9 procent powierzchni Węglińca, zajmuje zieleń urządzona – ogródki działkowe w zachodniej części miejscowości[5].
Historia[edytuj]
Osada Kohlfurt została założona w głębi Borów Dolnośląskich prawdopodobnie pod koniec XVI w. jako jedna z tzw. osad kurzackich, wypalających drewno na węgiel drzewny i wytwarzających potaż, sprzedawane następnie w pobliskim Zgorzelcu[15].
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1502 roku i mówi o powstaniu kuźni nad zbiornikiem na rzece Czerna Mała przy już istniejącej osadzie, w której zaczęło odtąd przybywać coraz więcej domostw[15].
W 1554 r. powstać miała w Węglińcu pierwsza kaplica o konstrukcji szachulcowej[15].
Podczas III wojny śląskiej w latach 1756-1763, przez Węgliniec przetaczały się oddziały zwalczających się stron, rabujące i nękające miejscową ludność[15].
Od roku 1742 osada Węgliniec należała do państwa pruskiego[15].
Przełom w dziejach miejscowości nastąpił w latach 1844-1846, po wybraniu przez spółkę Kolej Dolnośląsko-Marchijska osady Węgliniec na miejsce rozgałęzienia linii kolejowej z Wrocławia w kierunku Berlina przez Żary i Drezna (przez Zgorzelec).
O wyborze Węglińca przy trasowaniu linii na lokalizację stacji węzłowej zadecydowały prawdopodobnie warunki terenowe (nieco podmokły obszar na północ od położonej na wyniesieniu osady) lub łatwiejsze pozyskanie gruntów leśnych, niż uprawnych, w najbliższej wówczas uprzemysłowionej osadzie o charakterze miejskim – Czerwonej Wodzie. Połączenia do Berlina i Drezna zrealizowano, odpowiednio, w latach 1845 i 1846. W 1865 r. kontrolowana przez państwo pruskie Kolej Górnośląska wybudowała jedną z wielu odnóg Śląskiej Kolei Górskiej – linię kolejową do Lubania, natomiast w 1874 r. prywatne towarzystwo kolejowe połączyło węzeł węgliniecki z Hoyerswerdą przez Horkę. W 1920 r. dotychczasowe pruskie koleje państwowe, podobnie jak wszystkie koleje landowe, zostały połączone w przedsiębiorstwo Deutsche Reichsbahn.
Dogodne połączenie komunikacyjne sprawiło, że od końca XIX w. w pobliżu Węglińca rozpoczęto eksploatację złóż węgla brunatnego. W 1905 r. uruchomiono pierwszą kopalnię, a przy niej w 1911 pierwszą elektrownię na węgiel brunatny[15].
W 1913 r. lokalni przemysłowcy, gmina i państwo pruskie założyły spółkę, która na mocy ustawy o kolejkach z 1892 r. doprowadziła do Węglińca linię kolejowa z Czerwonej Wody. Kolejka funkcjonowała do 1945 r. jako odrębny podmiot od niemieckiej kolei, posiadając swój oddzielny mały dworzec.
W okresie II wojny światowej Niemcy zlokalizowali w Węglińcu dwa jenieckie oddziały robocze i obóz pracy przymusowej.
21.02.1945r. Węgliniec został opanowany przez 278 Korpus gen. lejtnanta Akimowa wchodzącego w skład 52 armii radzieckiej. W tym czasie z 5000 mieszkańców Kohlfurt, pozostało nie więcej niż 30 w większości starsze osoby w tym ksiądz Willibald Fruntke na plebanii kościoła „parafialnego”[15].
W 1946 miejscowość została włączona administracyjnie do nowo powstałego województwa wrocławskiego. Początkowo funkcjonowała pod nazwą Kaławsk, a następnie Węgliniec.
Podczas reformy administracyjnej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w 1954 roku, wprowadzono wzorem radzieckim nową jednostkę podziału terytorialnego, oficjalnie nazwaną „osiedle” (z rozróżnieniem na „osiedla robotnicze”, „osiedla uzdrowiskowe” i „osiedla rybackie”). Jej status był pośredni między wsią a miastem. Do tej kategorii zaliczano miejscowości przyfabryczne (np. Sitkówka-Nowiny, Jelcz), większe ośrodki wypoczynkowe (Dziwnów), i inne miejscowości, które posiadały pewne cechy miejskie, a nie zdecydowano się na nadanie im praw miejskich. Kategorię taką wprowadziła Ustawa z dnia 25 września 1954 r. o osiedlach i radach narodowych osiedli. Na mocy wspomnianej ustawy, 13 listopada 1954 roku Węgliniec stał się osiedlem typu miejskiego[16].
1 stycznia 1967 r. Węgliniec otrzymał prawa miejskie[17].
Demografia[edytuj]
Liczba ludności Węglińca od lat wykazuje tendencję spadkową. Poniższy wykres obrazuje zmianę liczbę ludności miasta w wybranych punktach przed 1939 r. według danych historycznych[15], oraz w latach 1995-2012 r. według danych GUS[18]:
Gęstość zaludnienia w 2012 r. wynosiła ok. 349 mieszkańców/km². Na 3049 mieszkańców Węglińca w 2012 r., niemal połowę – 1535 osób – stanowiły kobiety (99 kobiet na 100 mężczyzn)[18].
Pod względem ekonomicznej klasyfikacji grup wiekowych przeważa grupa produkcyjna, która w 2012 r. liczyła 2007 osób i stanowiła 66% ogółu mieszkańców. Liczba ludności w wieku przedprodukcyjnym wyniosła 512 osób, a w wieku poprodukcyjnym – 527 osób (po około 17% ogółu)[18].
Mieszkańcy Węglińca stanowią około 3% populacji powiatu zgorzeleckiego, co stanowi promil (0,1%) populacji województwa dolnośląskiego[18].
Piramida wieku mieszkańców Węglińca w 2014 roku [1].
Religia[edytuj]
Na terenie miasta działalność religijną prowadzi rzymskokatolicka Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy[19].
Symbole[edytuj]
Węgliniec posiada herb oraz flagę, wspólne dla gminy i miasta[20].
Symbolika herbu Węglińca nawiązuje do historii miasta:
- koło kolejowe – budowa w latach 1845-1846 stacji węzłowej Węgliniec na rozwidleniu szlaków kolejowych z Wrocławia do Berlina i Drezna stanowiła przełomowy moment w dziejach miejscowości[21],
- sosny – osada Węgliniec została założona pod koniec XVI w. w głębi Borów Dolnośląskich, jako jedna z tzw. osad kurzackich, wypalających drewno na węgiel drzewny[15].
Polityka[edytuj]
Węgliniec znajduje się w okręgu wyborczym nr 1 do Sejmu oraz okręgu nr 3 do Senatu[22].
Granice administracyjne[edytuj]
Obecne granice administracyjne Węglińca zostały ustalone w roku 1967, wraz z nadaniem praw miejskich:
| „ |
Granica miasta Węgliniec biegnie od linii drogowej oddziału nr 185 Nadleśnictwa Lasów Państwowych Węgliniec w kierunku wschodnim wzdłuż torów linii kolejowej od granicy Państwa do Węglińca i drogą leśną do drogi poprzecznej oddziału nr 180, skręca na południe i biegnie drogą leśną wzdłuż oddziałów leśnych nr 180, 201, 223 do drogi poprzecznej oddziału nr 223, załamuje się w kierunku zachodnim i biegnie wzdłuż oddziałowej drogi leśnej do jej zetknięcia się z torem linii kolejowej Czerwona Woda-Zgorzelec; po przecięciu linii toru kolejowego w kierunku zachodnim granica skręca na północ i drogą leśną w oddziałach nr 232, 207 i 185 dobiega – przecinając linię toru kolejowego granica Państwa-Węgliniec – do punktu zetknięcia się z drogą w oddziale leśnym nr 185 Nadleśnictwa Węgliniec. |
” |
| — Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1966 r. w sprawie utworzenia niektórych miast. Dz.U. z 1966 r. Nr 52, poz. 318 | ||
Samorząd terytorialny[edytuj]
Węgliniec ma status gminy miejsko-wiejskiej[20].
Organem uchwałodawczym i kontrolnym gminy jest Rada Miejska, w skład której wchodzi 15 radnych[23].
Organem wykonawczym samorządu jest burmistrz, którym nieprzerwanie od 7 lutego 1992 r. jest Andrzej Kutrowski. Po zmianie ordynacji wyborczej do samorządów, w latach 2002[24], 2006[25] i 2010[26] burmistrz Kutrowski był wybierany na urząd bezpośrednio przez mieszkańców.
Współpraca międzynarodowa[edytuj]
 |
Ta sekcja od 2011-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Miasta i gminy partnerskie:
Gospodarka[edytuj]
Przemysł[edytuj]
W przeszłości, w pobliżu Węglińca funkcjonowała kopalnia głębinowa węgla brunatnego (kopalnia Stadt Gorlitz, po 1945 r. Kaławsk), zamknięta po katastrofie górniczej, w 1973 roku[27]. W bezpośrednim sąsiedztwie miasta nadal znajdują się nadające się do eksploatacji złoża węgla brunatnego z dużą zawartością substancji bitumicznych i aromatycznych oraz piaski szklarskie i formierskie[12][28].
Lasy Węglińca i okolic dostarczają surowca dla przemysłu drzewnego, przetwórstwa runa leśnego i gospodarki łowieckiej[12]. Miasto jest siedzibą Nadleśnictwa Węgliniec[9].
Usługi[edytuj]
W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, stanowiącej rejestr osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, na dzień 15 stycznia 2014 r. było zarejestrowanych 90 przedsiębiorców z Węglińca[29].
Krajowy Rejestr Sądowy, w części II, tj. rejestrze przedsiębiorców (będących osobami prawnymi), wykazywał na dzień 15 stycznia 2014 r. 7 zarejestrowanych przedsiębiorstw[30].
Są to głównie zakłady swiadczace usługi dla społecznosci lokalnej i placówki handlowe oraz firmy transportowe[8][29][30].
Kolejnictwo[edytuj]
Istotnym pracodawcą w Węglińcu są, nadal, zaliczające się do sektora usług spółki Grupy PKP, posiadające przy węźle kolejowym swoje placówki terenowe:
- PKP Cargo posiada w Węglińcu Sekcję Przewozów zakładu dolnośląskiego[31]. Od 2008 r. funkcjonuje wspólna dyspozytura ze spółką DB Schenker. PKP Cargo użytkuje w Węglińcu lokomotywownię oraz wagonownię.
- PKP Energetyka zlokalizowało w Węglińcu Sekcję Zasilania Elektroenergetycznego, podległą zakładowi dolnośląskiemu. Funkcjonuje tutaj również kolejowa stacja paliw, obsługująca klientów towarowych oraz autobusy szynowe[32][33].
- PKP Polskie Linie Kolejowe w swoich strukturach organizacyjnych posiada Sekcję Eksploatacji (ISE) Węgliniec, podległą pod Zakład Linii Kolejowych we Wrocławiu[34][35]. Oprócz nastawni miejscowych, spółka obsługuje w Węglińcu Lokalne Centrum Sterowania, sterujące linią kolejową nr 278 w kierunku Zgorzelca oraz linią kolejową nr 295 w kierunku Horki.
Ponadto swoich pracowników na terenie Węglińca zatrudniają Koleje Dolnośląskie oraz prywatni przewoźnicy towarowi.
Rolnictwo[edytuj]
Grunty rolne stanowią znikomą część gruntów miasta. Są one zagospodarowane jedynie na ogródki działkowe.
Transport[edytuj]
Transport drogowy[edytuj]
Miejscowość jest położona przy drodze wojewódzkiej nr 296, którą można dojechać do oddalonej od Węglińca o 10 km autostrady A4 (E40) .
Transport kolejowy[edytuj]
Znaczny węzeł kolejowy. Linie kolejowe łączą Węgliniec bezpośrednio z wieloma miastami (połączenia bezpośrednie pasażerskie):
- 278−Zgorzelec− granica
/
−Görlitz - 279−Lubań−Jelenia Góra
- 282−Żary−Zielona Góra (na trasie Węgliniec - Żary wznowione połączenia od 10 grudnia 2006) Legnica−Wrocław
- 295−Bielawa Dolna–Horka (DB) (brak połączeń pasażerskich)
Architektura[edytuj]
Zabytki[edytuj]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[36]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzym.-kat. fil. pw. Matki Bożej Królowej Polski, tzw. kolejowy, z 1878 r. – XIX w., wieża z 1934 r. – XX w. Do 1945 r. służył jako świątynia ewangelicka. Obecnie pełni funkcję kościoła pomocniczego tutejszej parafii, ul. Kolejowa 6
inne zabytki:
- kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, neoromański z 1930 r.
- dworzec kolejowy z 1846 r.
- wieża wodna z 1926 r.
Rozrywka[edytuj]
Każdego roku w mieście organizowana jest impreza plenerowa pt. „Święto Grzybów” której głównym punktem są Mistrzostwa Europy w Zbieraniu Grzybów.
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/Wegliniec, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002. ISBN 83-01-13897-1.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
- ↑ abc Dane odczytane za pomocą Geoportalu Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii.
- ↑ www.starywegliniec.pl – Staw Tartaczny i inne zbiorniki wodne. www.starywegliniec.pl, 2008-05-16. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ ab Geoportal. Mapa topograficzna. Skala 1:10 000 (pol.). [dostęp 2014-01-04].
- ↑ ab Plan Odnowy Miejscowości Węgliniec na lata 2009 – 2015 (Załącznik do uchwały nr 300/XLI/10 Rady Miejskiej Węglińca z dnia 23 lipca 2010 r.). Węgliniec: Urząd Miasta i Gminy Węgliniec, 2009.
- ↑ abcde Nadleśnictwo Węgliniec. Informacje ogólne. RDLP we Wrocławiu. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ Regiony klimatyczne Polski. W: Alojzy Woś: Klimat Polski. Warszawa: PWN, 1999, s. 179-224. ISBN 83-01-12780-5.
- ↑ abc Władysław Pawlak: Atlas Śląska Dolnego i Opolskiego. Wrocław: Pracownia Atlasu Dolnego Śląska, Uniwersytet Wrocławski, 1997.
- ↑ abc Urząd Gminy i Miasta w Węglińcu: Ogólny zarys Gminy Węgliniec. Serwis Urzędu Gminy i Miasta w Węglińcu. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ Natura 2000 a turystyka. Katalog obszarów Natura 2000. Opis Obszaru Bory Dolnośląskie. http://obszary.natura2000.org.pl.+[dostęp 2014-01-06].
- ↑ Urząd Gminy i Miasta w Węglińcu: Rezerwaty przyrody. Serwis Urzędu Gminy i Miasta w Węglińcu. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ abcdefghi Krzysztod Mazurski. Z przeszłości Węglińca. „Wędrowiec. Wrocławskie zeszyty krajoznawcze”, s. 56-61, 1996. Wrocław: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 października 1954 r. w sprawie utworzenia osiedli. Dz.U. z 1954 r. Nr 49, poz. 253.
- ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1966 r. w sprawie utworzenia niektórych miast. Dz.U. z 1966 r. Nr 52, poz. 318.
- ↑ abcd Bank Danych Lokalnych. GUS. [dostęp 2014-01-12].
- ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 4 czerwca 2014.
- ↑ ab Uchwała Nr 35/VI/03 Rady Gminy i Miasta Węgliniec z dnia 12 marca 2003 r. w sprawie Statutu Gminy i Miasta Węgliniec. Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego nr 50, 2003-04-30. [dostęp 2014-01-04].
- ↑ Historia parafii. Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Węglińcu. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2011 r. Nr 21, poz. 113 z późn. zm.).
- ↑ Zarządzenie Nr 78 Wojewody Dolnośląskiego z dnia 29 marca 2010 r. ws. ustalenia liczby radnych. Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego z 2010 r. Nr 63 poz. 966, 2010-03-29. [dostęp 2014-01-12].}
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2014-01-12].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2014-01-12].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2014-01-12].
- ↑ Janusz Skowroński, Andrzej Kuźniar: Brunatny skarb na Łużycach. odkrywcy.pl, 2013-11-04. [dostęp 2014-01-15].
- ↑ Rejestr złóż. Kaławsk-Południe WB 5100. Dokumenty do złoża. Infogeoskarb. [dostęp 2014-01-15].
- ↑ ab Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej. [dostęp 2014-01-15]., wyszukiwanie na hasło „miejscowość: Węgliniec”.
- ↑ ab Krajowy Rejestr Sądowy: rejestr przedsiębiorców. [dostęp 2014-01-15]., wyszukiwanie na hasło „miejscowość: Węgliniec”.
- ↑ Wykaz odległości taryfowych PKP CARGO S.A.. PKP CARGO SA, 2013-12-15. [dostęp 2014-01-15]., s. 105.
- ↑ Informacja Prasowa PKP Energetyka – Spółka wchodzi na nowy rynek. PKP SA, 2010-05-07. [dostęp 2014-01-15].
- ↑ ST43-128 podczas tankowania na niedawno oddanej do użytku stacji paliw, należącej do PKP Energetyka. Phototrans.eu, 2013-07-09. [dostęp 2014-01-15].
- ↑ Wykaz płatników Grupy PKP i miejsce dostaw. PKP SA, 2013-05-24. [dostęp 2014-01-15]., s. 4.
- ↑ Mapa Interaktywna Linii Kolejowych. Warstwa: „Obszary działania PLK”. Podwarstwa: Sekcje eksploatacji – ISE. PKP Polskie Linie Kolejowe SA. [dostęp 2014-01-15].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 11.11.2012]. s. 258.
Bibliografia[edytuj]
- Przewodnik pt. Gmina i Miasto Węgliniec
- Plan odnowy miejscowości Węgliniec 2009-2015
- Jacek Dębicki, Peter Haslinger (red.): Historyczno-topograficzny atlas miast śląskich / Historisch-topographischer Atlas schlesischer Städte. T. 3: Węgliniec/Kohlfurt. Marburg/Wrocław: Herder-Institut, 2012. ISBN 978-3-87969-383-2. (pol. • niem.)
- „Z Przeszłości Węglińca”, Krzysztof R. Mazurski
- Bericht Nr.159 Kohlfurt, Kreis Görlitz
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Urząd Miasta i Gminy Węgliniec
- Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej – Węgliniec
- Informacje z Gminy Węgliniec
- Stary Węgliniec
- Szkoła Podstawowa im Marii Krasickiej w Węglińcu
- Kohlfurth (niem.) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa, 1883.
|
|||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||