Przejdź do zawartości

Witold Pahl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Pahl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1961
Wrocław

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Stanowisko

poseł na Sejm VI i VII kadencji (2007–2015), zastępca prezydenta Warszawy (2016–2018), członek Trybunału Stanu (2015–2016, 2019–2023), poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji (2023–2024)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Lubuskiego
Multimedia w Wikimedia Commons

Witold Pahl (ur. 7 grudnia 1961 we Wrocławiu) – polski prawnik i polityk, poseł na Sejm VI i VII kadencji (2007–2015), członek Trybunału Stanu (2015–2016, 2019–2023), zastępca prezydenta m.st. Warszawy (2016–2018), poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji (2023–2024).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jerzego i Haliny. W 1985 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Pracował jako kurator sądowy, prowadził później własną działalność gospodarczą. Uzyskał uprawnienia radcy prawnego. W 2015 na SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym[1] uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie pracy pt. Status prawny posłów na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Studium konstytucyjno-prawne[2].

W 2006 z listy Platformy Obywatelskiej został wybrany na radnego Gorzowa Wielkopolskiego. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski, otrzymując w okręgu lubuskim 14 135 głosów. W 2009 objął funkcję przewodniczącego sejmowej Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskich projektów ustaw o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 7235 głosów[3]. W VII kadencji Sejmu został wiceprzewodniczącym Komisji Ustawodawczej i przedstawicielem Sejmu w Krajowej Radzie Prokuratury[4], a później w Krajowej Radzie Sądownictwa[5]. 67 razy reprezentował Sejm przed Trybunałem Konstytucyjnym[6].

W 2015 zrezygnował ze startu w kolejnych wyborach parlamentarnych[7]. 18 listopada 2015 z rekomendacji PO wybrany na członka Trybunału Stanu. 11 grudnia 2015 złożył ślubowanie sędziowskie[8].

We wrześniu 2016 został powołany na stanowisko wiceprezydenta Warszawy, funkcję tę pełnił do końca kadencji Hanny Gronkiewicz-Waltz w 2018. W 2019 bezskutecznie kandydował do Parlamentu Europejskiego z listy Koalicji Europejskiej (otrzymał 6520 głosów)[9] oraz do Sejmu z ramienia Koalicji Obywatelskiej (dostał 6873 głosy)[10]. 21 listopada 2019 ponownie został wybrany do Trybunału Stanu[11]. Zrezygnował z tej funkcji w październiku 2023[12].

W listopadzie 2023 objął mandat europosła IX kadencji zwolniony przez Bartosza Arłukowicza[a][13][14]. W 2024 z ramienia KO bez powodzenia startował w kolejnych wyborach europejskich (otrzymał 5768 głosów)[15].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Witold Pahl uzyskał szósty wynik na liście Koalicji Europejskiej w okręgu zachodniopomorsko-lubuskim, która uzyskała w nim dwa mandaty. Elżbieta Polak i Jarosław Rzepa odmówili jednak objęcia zwolnionego mandatu, natomiast Jolanta Fedak zmarła w 2020.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Poseł PO doktorem prawa. Pisał pracę m.in. o… ograniczeniu immunitetu poselskiego. wyborcza.pl, 15 czerwca 2015. [dostęp 2023-11-18].
  2. ↑ Dr Witold Pahl, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-10-10].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-01].
  4. ↑ Oto nowi członkowie Krajowej Rady Prokuratury. onet.pl, 22 grudnia 2011. [dostęp 2016-01-05].
  5. ↑ Członkowie Krajowej Rady Sądownictwa. krs.pl. [dostęp 2020-02-20].
  6. ↑ Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2020-11-24].
  7. ↑ Pahl: dziękuję za ofertę, ale nie startuję. gorzow24.pl, 19 sierpnia 2015. [dostęp 2016-01-05].
  8. ↑ Zaprzysiężenie sędziów Trybunału Stanu. trybunalstanu.pl, 11 grudnia 2015. [dostęp 2016-01-05].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-06-23].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  11. ↑ Sejm powołał nowych członków Trybunału Stanu. onet.pl, 21 listopada 2019. [dostęp 2019-11-21].
  12. ↑ M.P. z 2023 r. poz. 1138
  13. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2023-11-18].
  14. ↑ Jolanta Nabiałek: Karpiński zamiast Hetmana, Pahl w miejsce Arłukowicza. Polskie przesunięcia w Parlamencie Europejskim. forsal.pl, 17 listopada 2023. [dostęp 2023-11-18].
  15. ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].
  16. ↑ Wykaz osób i podmiotów, którym nadano Odznakę Honorową. lubuskie.pl. [dostęp 2022-12-28].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Witold_Pahl&oldid=76670470”