Tworzenie stron internetowych

Wodzierady
Tablica miejscowości od strony Kwiatkowic
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	łaski
Gmina	Wodzierady
Strefa numeracyjna	(+48) 43
Kod pocztowy	98-105
Tablice rejestracyjne	ELA
SIMC	0719369
Położenie na mapie województwa łódzkiego Wodzierady
Położenie na mapie Polski Wodzierady
51°43′08″N 19°09′06″E/51,718889 19,151667

Wodzierady – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Wodzierady.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Osp Wodzierady

Dwór w Wodzieradach z charakterystycznym łamanym dachem polskim.

Położenie[edytuj]

Miejscowość jest siedzibą gminy Wodzierady. Wioska jest położona nad rzeczką Pisią, w odległości ok. 5 km od Lutomierska.

Historia[edytuj]

Pierwsza pisana wzmianka z 1398 r. W XVI w. łany folwarczne dawały dziesięcinę parafii w pobliskich Mikołajewicach, natomiast łany kmieci zasilały Kolegiatę Łęczycką. W XVIII w. Wodzierady należały do Dzierzbickich, następnie do Mniewskiego, wojskiego sieradzkiego, później do Franciszka Bajera, aż w 1840 r. poprzez małżeństwo jego córki przeszły w ręce Hipolita Parczewskiego.^[1] Nowy właściciel zapisał się chlubnie w historii wsi, znosząc w 1861 r. pańszczyznę, założył też szkołę początkową. Rozparcelował wsie Alfonsów i Apolonię, wchodzące w skład majątku. Synem Hipolita był Alfons Parczewski (1849-1933), członek Polskiej Akademii Umiejętności, działacz na rzecz budzenia świadomości narodowej wśród Mazurów i Łużyczan, wreszcie rektor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1870 r. wydał "Monografię Szadku". W 1868 r. wieś przeszła w ręce rodziny Kulczyckich, którzy gospodarowali tutaj do II wojny światowej. Ostatnimi właścicielami przed wojną byli Stefan i Kazimierz Kulczyccy.

W czasie okupacji niemieckiej majątkiem zarządzał Niemiec Pikard z Rygi. W 1943 Niemcy wprowadzili nazwę okupacyjną Wodsjerady. Na lepszych gospodarstwach osadzono Niemców ze wschodu w ramach akcji kolonizacyjnej Heim ins Reich. Ocalał dwór z przełomu XVIII/XIX w., niewątpliwie perełka polskiej architektury dworskiej, zbudowany na planie prostokąta z ryzalitem od południa i piętrowym portykiem od północy wspartym na 4 kolumnach. Dwór jest przykryty tzw. łamanym polskim dachem, kryty gontem. Po wojnie była tu szkoła, przedszkole, biblioteka. Stojący obok zabytkowy lamus zmarniał i został rozebrany, a staw zamieniono w wysypisko śmieci. Zniszczenia naprawił prywatny nabywca z Łodzi, który kupił od gminy w 1982 dwór i resztki parku.

Przypisy

Bibliografia[edytuj]

• Jeziorowski M., Wodzierady, [w:] "Dziennik Łódzki" z 28 IX 1984 r.,
• Kochański W., O dwór w Wodzieradach, [w:] "Ziemia", nr 11-12/1947, s.242-43,
• Ruszkowski A., "Sieradz i okolice", Sieradz 2000.

Linki zewnętrzne[edytuj]

• Strona gminy

p • d • e Gmina Wodzierady Siedziba gminy Wodzierady Sołectwa Chorzeszów • Czarnysz • Dobków • Dobruchów • Hipolitów • Jesionna • Józefów • Kiki • Kwiatkowice • Leśnica • Magdalenów • Magnusy • Piorunów • Przyrownica • Stanisławów • Wandzin • Włodzimierz • Wodzierady • Wola Czarnyska • Wrząsawa Miejscowości niesołeckie Adolfów • Alfonsów • Apolonia • Dobruchów-Kolonia • Elodia • Julianów • Kazimierz • Kwiatkowice-Kolonia • Kwiatkowice-Las • Ludowinka • Marianów • Mauryców • Nowy Świat • Pelagia • Piorunów-Kolonia • Piorunówek • Teodorów • Wacków • Włodzimierzyk • Zalesie