Tworzenie stron internetowych

	Przecław
	Przecław
	; Kościół parafialny Wniebowzięcia NMP
	Herb Przecławia
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	mielecki
Gmina	Przecław; gmina miejsko-wiejska
Prawa miejskie	1471–1919, 2010
Powierzchnia	16,04 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 1739; 108,4 os./km²
Strefa numeracyjna;	(+48) 17
Kod pocztowy	39-320
Tablice rejestracyjne	RMI
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Przecław
	Położenie na mapie Polski Przecław
	50°11′36″N 21°28′48″E/50,193333 21,480000
TERC; (TERYT)	1811074
SIMC	0658828
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa
	BIP

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Przecław – miasto^[3] w Polsce położone w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Przecław; siedziba gminy Przecław, na lewym brzegu Wisłoki. Przez miasto, pomiędzy wzgórzami na których stoi zamek i kościół parafialny, przepływa potok o nazwie Słowik wpadający do Wisłoki ^[4].

W odległości ok. 2 km na wschód od miasta przebiega droga wojewódzka nr 985 i linia kolejowa nr 25 z przystankiem Przecław Tuszyma. Linia kolejowa jest w złym stanie i od roku 2009 obsługuje tylko ruch towarowy. Odległości drogowe od najbliższych miast to 16 km od Mielca i 20 km od Dębicy.

W Przecławiu działa rzymskokatolicka parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny należąca do dekanatu Mielec Południe w diecezji tarnowskiej.

Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1419 roku^[5], położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie pilzneńskim w województwie sandomierskim^[6]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie rzeszowskim.

Nazwa[edytuj]

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Przeczslaw wymienia w latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis^[7].

Historia[edytuj]

Najstarsza znana wzmianka o Przecławiu pochodzi z 1258. Wówczas istniał już w Przecławiu kościół. Najstarsza pisana wzmianka o osadzie zwanej Przedzlaw pochodzi z 1419.

Pierwszym znanym właścicielem Przecławia był Klemens, który posiadał włości przecławskie w 1374^{[potrzebny przypis]}. W wiekach XV–XVI Przecław należał do rodziny Ligęzów. Kolejnymi właścicielami byli Krupkowie–Przecławscy.

Przecław utracił prawa miejskie w 1919^[4]. 28 lipca 2009 Rada Ministrów zadecydowała o ponownym przyznaniu Przecławiowi praw miejskich od 1 stycznia 2010.

W 1910 na terenie parku zamkowego odkryto grób, którego powstanie szacuje się na czasy rzymskie.

Pałac w Przecławiu[edytuj]

Dokładnej daty budowy obiektu nie udało się ustalić do dnia dzisiejszego. Wiadomo, że pierwotnie był on drewniany i znajdował się w rękach Ligęzów do 1578. Następnie przeszedł w posiadanie rodziny Koniecpolskich. Na miejscu drewnianego dworu Andrzej Koniecpolski wzniósł murowany, piętrowy oraz podpiwniczony pałac, który do dnia dzisiejszego pełni rolę korpusu zamku przecławskiego.

Obecnie w budynku pałacu znajduje się restauracja i hotel. Obiekt częściowo jest też udostępniony do zwiedzania.

Osoby związane z miastem[edytuj]

Jan Przecławczyk – filozof i teolog

Demografia[edytuj]

Piramida wieku mieszkańców Przecławia w 2014 roku^[2].

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r.
↑ ^a^b http://www.polskawliczbach.pl/Przeclaw, w oparciu o dane GUS.
↑ Dz.U. z 2009 r. Nr 120, poz. 1000 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2009 r. w sprawie utworzenia, ustalenia granic i nazw gmin oraz siedzib ich władz, ustalenia granic niektórych miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta.
↑ ^a^b Witold Jarosz: Fragment „Historii Parafii Przecław”. [dostęp 2012-05-25].
↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 155.
↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 4
↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.295.

Kompleks zamkowo-parkowy

Widok od frontu

Widok od strony bramy

Wnętrze

Kopia Triumfu Galatei Rafaela na suficie Komnaty Muzycznej (zwanej także Komnatą Pompejańską)

Oficyna dworska

Linki zewnętrzne[edytuj]

Przecław w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IX: Pożajście – Ruksz. Warszawa, 1888.
Agata Dziekan-Łanucha: Zamek potomków Mikołaja Reya w Przecławiu. nowiny24.pl. [dostęp 2012-08-12].
Opis miejscowości na stronie gminy

[GUS-1] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r.

[populacja2016-2] ttp://www.polskawliczbach.pl/Przeclaw, w oparciu o dane GUS.

[rozporz.C4.85dzenie-3] Dz.U. z 2009 r. Nr 120, poz. 1000 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2009 r. w sprawie utworzenia, ustalenia granic i nazw gmin oraz siedzib ich władz, ustalenia granic niektórych miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta.

[utrata-4] Witold Jarosz: Fragment „Historii Parafii Przecław”. [dostęp 2012-05-25].

[5] Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 155.

[6] Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 4

[7] Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.295.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Tworzenie stron internetowych

Przecław

Strony internetowe

Sklepy internetowe

Portfolio

O mieście: Przecław